Elk jaar worden de leraren op 5 oktober in het zonnetje gezet in het kader van de Dag van de Leraar. Ook dit jaar hebben wij vanuit Stichting Openhaard onze vrijwilligers aangemoedigd om de leraren van hun kinderen te bedanken en waarderen met een kleinigheidje. Daarnaast hebben wij onze dank met vrijwilligers die zelf leraar zijn ook op verschillende wijze geuit. Onderwijs is en blijft een van de belangrijkste pilaren voor een harmonieuze samenleving!

Hieronder leest u een artikel over ‘de leraar’ geschreven door onze vrijwilliger Ali Akpinar.

Wie is de leraar?

Geschreven door: Ali Akpinar (vrijwilliger Stichting Openhaard en docent Engels)

In de afgelopen jaren heb ik veel nagedacht over de vraag: wie is DE leraar?

Ik dacht toen vooral specifiek aan mijn eigen leraren, maar ik bedenk mij nu dat deze vraag niet alleen over hen gaat… Sommige ‘schulden’ zijn niet af te lossen… We zijn iets verschuldigd aan elke leraar die tot nu toe op deze wereld is gekomen en is gegaan… Daarom wil ik jullie nu uitnodigen om ook na te denken: Wie is de leraar?

Voor mij is een leraar iemand die de eerste fundamenten legt van een groot leven dat begint met kleine stapjes. Diegene die wellicht de enige persoon is die van je zal houden, ook al is dat niet zoveel als je familie dat doet, en zal zonder tegenprestatie of eigen belangen jou zoveel mogelijk en alles wat die kan proberen te geven. Een leraar is voor mij iemand die je moed geeft en laat zien dat er niets is dat je niet in deze wereld kunt bereiken als je het echt wilt en ervoor gaat! De leraar is degene die je leert dromen, degene die je begeleidt om uit je comfortzone te kunnen komen en je eigen schulpje te doorbreken. De leraar is diegene die je bewust maakt van het bestaan ​​van verschillende werelden. Het inspireert je. Het laat zien hoe mooi en bijzonder het is om te streven naar de dingen waar je echt van houdt. Het maakt niet uit hoeveel fouten je maakt, hij is degene die geduldig zal zijn en je altijd het recht zal geven om nog een fout te maken. Hij is de persoon die je hoopvol naar de toekomst laat kijken. Zelfs als je het niet gelooft, herinnert het je er keer op keer aan dat liefde het enige is dat de wereld kan redden.

Hij is degene die ziet wanneer je verdrietig bent en dan een kleine glimlach op je gezicht probeert te toveren en ’s ochtends mogelijk als eerste persoon ‘goedemorgen’ tegen je zegt. Hij is -misschien- de eerste die naar jou als individu luistert, rekening houdt met en benieuwd is naar jouw mening. De leraar leert jou verantwoordelijkheid nemen…

Is het je ooit opgevallen? Leraren werpen een blik op je zodra zij realiseren dat je ongelukkig bent, midden in een leven vol beproevingen en uitdagingen zit, en geen hoop meer hebt voor de toekomst. Deze blik is niet om te veroordelen en ook niet om jou te veranderen. Integendeel, deze blik is: “Kijk, luister, wij mensen vallen. We voelen ons soms erg alleen. We denken alsof niemand ons begrijpt of aandacht aan ons besteedt. We doen alsof deze problemen en uitdagingen ons alleen overkomen. Soms zien we alleen onze eigen beproevingen. Maar onthoud dit: worstelt niet iedereen met zijn eigen problemen in dit leven? Dat jij dit soms niet weet of niet ziet of over nadenkt, betekent niet dat deze er niet zijn. Iemand die mijlenver hier vandaan ligt, voelt zich misschien net als jij?! Dat is reden genoeg om je niet eenzaam te voelen en te gaan relativeren. Hij of zij voelt zich namelijk misschien net zo hopeloos, moe, beu; maar jij moet alsnog doorgaan. Je moet door blijven gaan, blijven schrijven, blijven doen wat je leuk vindt.

Voel je niet als een mislukkeling, als je de dag afsluit met een kleine glimlach op je gezicht, dan ben je al geslaagd. Blijf niet hangen in het verleden, werk aan de toekomst en verbeter het. Maak je geen zorgen, niets is waardevoller dan jij”. Dit is de betekenis van die blik die leraren werpen… Degenen die deze blik kunnen werpen noem ik “leraar”.

Leraren zijn geen robots. Het zijn niet de mensen waar je over zou razen vanwege hun enige wandaden. Eerlijk gezegd lijkt het me ook niet juist om deze mensen die je het recht geven zoveel verkeerd te doen als je wilt en dan hun zo te gaan behandelen. Ik wil u eraan herinneren dat we zelf vaak meer fouten maken dan zij… Leraren zijn de toekomst van ons allemaal! Net zoals artsen, psychologen, sociologen, kortom, wetenschappers helpen niet alleen mensen van hun eigen gemeenschap, en zo ook leraren niet; omdat leraren de gemeenschappelijke waarden zijn van niet alleen een natie, maar de hele mensheid.

Ik nodig je uit om je bewust te zijn van de problemen die leraren zelf ervaren. Ik nodig de leraren uit om zich altijd speciaal te voelen en niet alleen op 24 november. Sommige schulden zijn niet af te lossen, maar u kunt er wel naar handelen…

Stap nu allemaal naar jullie leraren toe om hun te bedanken voor wie jullie vandaag de dag zijn geworden. Want waar jullie nu staan, wat jullie doen, welke reacties jullie krijgen, is aan hen te danken. Onthoud dit en laat dit onthouden! Persoonlijk, dank ik hen. Voor alles wat zij voor mij betekent hebben! DANK JULLIE WEL!